خدایا!

ای گشاینده کارها!
به بیماران شفای عاجل، به فقرا رزق و روزی، به غمگینان نشاط و شادی، به از پا اُفتادگان توانِ برخاستن، به جوانان عفاف و خویشتن داری، به دشمنان انصاف و به دوستان وفاداری عطا فرما.
خدایا!
«غلامِ همّتِ آن نازنینم   که کار خیر، بی روی و ریا کرد»
الهی!
آنچه از ما شنیدی، در حدّ بضاعت ما بود و نه در شأنِ کبریای تو؛ چگونه می توان با این قصور در عقل و فهم و دانش، حقِّ تو را ادا نمود و چه نسبتی است خا ک را با رَبّ الارباب؟!
ما همواره از تو انتظار رَحْم داریم و چشم پوشی.
«ای برون از وهم و قال و قیل من      خاک بر فرقِ من و تمثیل من
رحم  فرما   بر    قصور   فهمِ   ما      ای ورای عقل ها و وهم ها»